Over Kreta
Kreta is het grootste eiland van Griekenland. Het is een langwerpig eiland en is 250 kilometer lang. Op het breedste punt is het 60 kilometer breed. Het heeft een totaal oppervlakte van 8300 km2 en de kustlijn heeft een lengte van ruim 1000 km.
Het eiland heeft drie internationale vliegvelden. Het grootste ligt vlakbij Heraklion en twee kleinere bij Chania en Sitia. De vliegtijd vanaf Schiphol bedraagt ongeveer 3 uur en 45 minuten. De afstand van Amsterdam naar Heraklion is ongeveer 2400 kilometer.
Kreta bestaat uit 4 provincies. Allen met prachtige natuur, fantastisch klimaat, schilderachtige traditionele dorpen, prachtige kusten en stranden en een rijke culturele rijkdom.
De bekende en drukbezochte badplaatsen zijn Chersonissos, Malia, Rethymnon en Agios Nikolaos.
De zee ten noorden van Kreta is de Kretenzische zee en ten zuiden de Libische zee.
In de kleine dorpen lijkt het soms alsof de tijd heeft stil gestaan. Authentieke en traditionele dorpen zijn overal te vinden, maar zeker in de bergen. De hoogste berg op Kreta is de Idi (2500 meter).
Kriti (Kreta) betekent letterlijk krijt in het Grieks. Dit omdat Kreta voornamelijk bestaat uit krijtgrond.
De inwoners zijn vaak boer of visser, maar ook het toerisme is een grote bron van inkomsten voor de Kretenzer. In november plukken de inwoners massaal olijven.
Kreta heeft een zeer grote verscheidenheid aan bloemen, planten en bomen. Er groeien wel 2.000 verschillende soorten planten op het eiland waarvan150 soorten nergens anders voorkomen. Kruiden groeien zoals basilicum, munt en oregano vindt je volop. Verder zijn er miljoenen olijfbomen en volop sinaasappelbomen, mandarijnbomen, citroenbomen en druivengaarden.
De beroemde Kri-Kri geit komt alleen hier voor. Op enkele stranden komen zeeschildpadden aan land om hier hun eieren te leggen.
Typische muziekinstrumentenop Kretazijn de lyra en de laouto.
Kreta heeft een warm klimaat. In de wintermaanden is de gemiddelde tempratuur 16 graden en in de zomermaanden gemiddeld 30 a 35 graden.
Louise & Denise naar Kreta
Dankzij Zoover en Griekenland.net gaan wij (Denise & ik) een weekje naar Kreta! Ik heb deze reis gewonnen nadat ik een stukje over Kreta had geschreven. Ik kon het eerst niet geloven toen ik de mail ontving, maar het is toch echt waar! Weverblijven ineen hotel in Malia, waar we ook nog eens gebruik mogen maken van de All Inclusive formule! http://www.sirenshotels.gr/en/
Ookstaat er een huurauto voor ons klaar op het vliegveld en mogen we een hele dag met een gids op pad die ons de mooie plekjes van Kretalaat zien. Het enige dat ik ervoor terugmoet doen is elke dag een stukje op Facebook plaatsen,foto's/video opnames maken enper dageen reisverslag maken.
http://weblog.zoover.nl/algemeen/word-jij-onze-kreta-reporter/
http://weblog.zoover.nl/algemeen/bekendmaking-van-de-kreta-reporters/
We hebbenvoordelige vliegtijden dus kunnen we acht volle dagen genieten van het Griekse leven! De aller vriendelijke mensen, het heerlijke eten, het mooie land, de muziek en natuurlijk de zon enheldere blauwe zee!
Afscheid van een mooie vakantie op een mooi en gastvrij Grieks eiland(Corfu)
Zo, we zijn weer thuis! We zijn onze belofte nagekomen en hebben een beetje zon in onze koffers meegenomen! Ik zit nu op mijn eigen (niet schommel) bank in ochtendjas en met mijn fleece sokken aan.
Gisteren hebben we weinig gedaan. Het was ook weer 41 graden in de schaduw dus het enige waar we zin in hadden was naar het strand rijden voor een duik! Daarna een uurtje in het zwembad gelegen. Was lekker slim van mij want ik was dus gisteravond weer verbrand. Verder hebben we geslapen en zijn we 's avonds bij Vangelis gaan eten. We werden verwend met een heerlijke Griekse vleesschotel voor 2 personen. Na het eten hebben we een toetje genomen. Frans een heerlijke ijscoupe en ik Griekse yoghurt met honing. We ploften zowat uit elkaar!!! Uiteraard kwamen we niet weg na nog een (paar) drankjes aan de bar. Toen we wilden afrekenen moesten we wachten. We kregen een tas vol cadeaus mee. Twee cadeauverpakkingen Koum Kouats met flesjes drank en snoep erin. Een grote fles Ouzo en allebei een T-shirt. Zo lief! Vangelis belooft ons 's ochtends gedag te komen zeggen bij de bus en hij drukt ons op het hart dat als we ons verslapen hij ons naar het vliegveld brengt en dan drinken we met zijn drietjes nog een Frappe. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Frans zette de wekker en omdat ik toch bang was dat we ons versliepen deed ik dus geen oog dicht..
We zaten keurig om 06.00 uur klaar. Niet al te wakker, maar toch.....! Nicoletta had ook haar wekker gezet en kwam ons ook gedag zeggen. Na een knuffel van haar en drie zoenen van Vangelis gingen we dan toch echt naar het vliegveld. Met gemengde gevoelens dat wel! Ik wilde graag naar huis naar de kinderen en de hitte was ik ook goed zat, maar de mensen waren zo hartelijk dat we ze wel gaan missen!
Een grote chaos op het vliegveld(tje). Er is 1 landingsbaan en er gingen in de komende twee uur 16 vliegtuigen vertrekken. Toen we halverwege de rij stonden om in te checken kwam de hostess om ons naar buiten te sturen want we stonden in de weg voor de paspoortcontrole. Ja mooi niet dat wij ons weer naar buiten lieten sturen. Oke, wij mochten dan nog wel in de rij blijven, maar de ongeveer 40 achter ons moesten weg. Ook zij lieten zich niet wegsturen en het was wel sneu, maar kom op! Iedereen wilde gewoon naar binnen. Gelukkig was onze weegschaal voor de koffers kapot en konden we zo doorlopen. Ik vermoed dat we toch wel wat overgewicht hadden met al die flessen en brokken geneeskrachtig klei in onze koffers.
Bij de paspoortcontrole zaten drie Grieken die het druk hadden een vliegtuig vol met Russen te controleren en al hun paspoorten af te stempelen. Bij ons hokje stond dus gewoon niemand. Niet zo raar dat de rijen zo extreem lang waren dus.
Na een half uur vertraging kwam dan toch nog ons vliegtuig aan en we vlogen met 850 kilometer per uur en een buitentemperatuur van -45 graden terug naar Nederland. Van de film heb ik alleen het begin en einde meegekregen. Tussendoor waren mijn ogen even dicht! Na wat heen en weer geschud te zijn omdat we door de wolken heen moesten landen kwamen we met een harde knal op de grond! Pff dat zit er weer op. Dat landen zal ik nooit echt leuk gaan vinden!
Paps en mams stonden al te zwaaien achter het raam toen we op de koffers stonden te wachten en zij brachten ons met vier banden op grond veilig thuis. Lekker nog even een bakkie gedronken en de cadeautjes gegeven. Thanks! Xxx
Nu dus weer thuis. Voor de mensen zullen we toch wel weer een keer terug willen, maar twee keer naar dezelfde bestemming? Misschien een weekje in het voorjaar of misschien gaat Frans al snel als Ajax daar speelt.
We hebben weer een supervakantie achter de rug!! Echt weer een om op terug te kijken!!
We zullen zeker iedereen aanraden om naar Spyridoula te gaan want je moet die gastvrijheid eigenlijk zelf meemaken!
Vangelis, Nicoletta en familie SUPER bedankt voor alle goede zorgen en de gastvrijheid! Wij zullen dit nooit vergeten!
Koum Kouats & cocktails in Dolce (Corfu)
We hebben gisteravond weer in het hotel gegeten. Vangelis had een speciaal voorgerecht voor ons gemaakt. Brood uit de oven met olijfolie en hierop feta met kleine tomaatjes. Op onze laatste avond belooft hij een speciale tafel voor ons te maken met allemaal typisch Grieks eten. Ik verheug mezelf er nu al op. Ook heb ik min of meer mijn kinderen uitgehuwelijkt. Vangelis vroeg een foto van Denise en Romy en hij vond het twee leuke meiden en zag het wel zitten dat we een grote Griekse familie worden die hier het hotel gaan runnen. Dus sorry meiden, maar ik zie dat ook wel zitten dus ik heb ingestemd.... Hahaha! Grapje!
Vanmorgen geen dagelijkse chat met Denise. Ze is vrij en sliep nog. Dan maar direct naar de bakker en vanmiddag even kijken of ze online is.
We gaan vandaag naar de ‘Koum Kouats' fabriek om wat flessen voor thuis in te slaan. Allebei onze koffers waren 19 kilo op de heenweg dus er kan wel wat drank mee terug zonder dat we overgewicht hebben. Vangelis zei ons dat we moesten vertellen dat hij ons gestuurd had want het is een vriend van hem en dan krijgen we een speciale rondleiding. Helaas was er vlak voor ons een bus met toeristen aangekomen en het liep dus vol met Duitsers. We hebben uiteindelijk wel gekocht waar we voor kwamen dus dat is gelukt.
We rijden naar Paleokastritsa om een duik te nemen in de mooie baai. Het was er nu alleen zo vol met mensen dat het een beetje op Scheveningen leek dus we besloten eerst maar naar de loungebar ‘Dolce' terug te gaan. Voordat we naar huis gaan willen we nog één keer hier wat drinken en van het uitzicht genieten. Onderweg stoppen we om wat specerijen en een souvenir te kopen en dan gaan we weer de berg op naar Lakones. Frans neemt dezelfde cocktail als die ik de eerste keer had en ik neem een gemengd fruit drankje. Als we weggaan vertelt de eigenaar waar we de mooiste strandjes kunnen vinden in de buurt en tekent de weg op een blaadje voor ons.
We gaan dus naar Liapades op zoek naar het strand. Het privéstrandje waar hij ons heen stuurde was met de scooter niet te bereiken dus we zijn naar het ‘hoofd' strand gegaan. De zee was hier net zo lekker dus hebben we daar een duik genomen.
Het was weer aardig heet op de terugweg op de scooter dus toen we bij het hotel aankwamen ben ik lekker in de schaduw gaan zitten en Frans gaat nog even zwemmen.
Morgen de laatste dag hier. De tijd is zo snel voorbij gegaan!
Pantokrator poging II (Corfu)
Gisteravond hebben we weer een keer bij de Italiaan in Gouvia gegeten. Omdat ik niet wist wat ik moest nemen vroeg ik de serveerster wat ze mij kon aanbevelen. Scalapino was haar advies en het was inderdaad heerlijk. Twee heel dunne stukjes vlees met hierop een plakje bacon en daar weer bovenop mozzarella en tomaatjes. Er zat een heerlijke soort rijst bij. Ik zal zelf zoiets nooit besteld hebben, maar het was echt overheerlijk! We mochten niet afrekenen voordat we een glaasje Limoncello van het huis hadden gedronken. Dit krijg je in een klein glaasje dat uit de vriezer komt en is zo sterk dat je de alcohol in je neus voelt slaan! Hierna hebben we nog iets gedronken aan het zwembad bij het hotel en voor we het wisten was het alweer half twee. Het is ook zo gezellig om met iedereen te kletsen wat zij hebben gedaan en de verhalen van Vangelis te horen!
Vandaag hebben we een nieuwe poging gedaan om de hoogste berg, de Pantokrator, te beklimmen. Dit keer hadden we de juiste weg en we kwamen onderweg leuke kleine dorpjes tegen met gezellige dorpspleinen met grote olijfbomen in het midden en hieromheen een taverne. Heel leuk om te zien! Ook hadden we de mooiste uitzichten bij bijna elke bocht. Het was flink klimmen voor de scooter en ook een stukje voor mij omdat de scooter het niet trok met twee personen erop.
Boven op de Pantokrator staat een klooster uit de 17e eeuw. Het ziet er schattig uit, maar het staat in werkelijkheid tussen de zendmasten en de militaire antennes. Vanaf dit punt kijk je naar Albanië, het Griekse vastenland en over heel Corfu. WAT EEN UITZICHT! Het is zo ontzettend hoog hierboven en op de foto's zie je dat eigenlijk jammer genoeg niet zo goed. We hebben hier een fruitcocktail met ijs genomen om af te koelen. We zaten wel onder een parasol, maar het was er zo warm dat we al snel aan de tocht naar beneden begonnen. We rijden langs hele diepe afgronden en op sommige stukken staat geeneens een vangrail. Ik kan me voorstellen dat het heel inspannend rijden is!
Onderaan de weg kwamen we weer uit in het badplaatsje Ipsos. Hier hebben we een smoothie met verse aardbeien genomen en zijn toen de kristalheldere zee in gegaan.. Wat een mooie zee toch hier!
Frans ligt even in de zon aan het zwembad en ik zit op de schommelbank. Lekker in de schaduw. Het is mij te heet in de zon nog! De wind is gaan liggen dus er zijn gelukkig ook geen branden meer aan de gang!
Vanavond doen we het rustig aan en blijven waarschijnlijk in het hotel eten. Alweer een dag voorbij. Het gaat nu wel heel snel ineens hoor!
Achillion, het paleis van Sissi en de zingende taverne eigenaar (Corfu)
Gisteravond waren er aan allebei de kanten van ons hotel branden. Door de harde wind konden eerst de watervliegtuigen niet opstijgen, maar laten kamen ze toch elke keer over. Het dorpje Ipsos verderop zat volledig zonder stroom door de brand. Ook nu is er weer een brand en de brandweerwagens en de watervliegtuigen zijn weer volop bezig. De beloofde 8 graden koeler is niet hier. Het is helaas nog steeds ongeveer 40 graden.
Gisteravond hebben we met de zwager en schoonzus van Vangelis zitten praten. De zwager vertelde dat zijn vader een maand geleden was overleden. De medische hulp is hier dramatisch. Het behandelen van mensen die een scooter ongeluk hebben gehad zijn ze hier heel goed in, maar hartoperaties etc., bestralingen en chemotherapie enz. kunnen ze hier niet. Waarschijnlijk had de man in Nederland gewoon nog een kans gehad, maar hier ben je gewoon ten dode opgeschreven. Voordat je überhaupt opgenomen wordt dien je wel van tevoren alvast afgerekend te hebben. Artsen krijg je niet te spreken en uitleg over wat iemand mankeert kan je dus helemaal wel vergeten. Het enige dat je kunt doen als je hier echt ziek wordt is het vliegtuig nemen naar Athene en jezelf daar laten behandelen. Raar idee eigenlijk, wij zijn dan toch zeer bevoorrecht dat we in Nederland wonen met goede ziekenhuizen en zorgverzekeringen. We betalen hier wel vet voor, maar ik zal niet willen ruilen!
Vanmorgen zijn we naar het Achillion, het paleis van Keizerin Elisabeth, gereden. Sissi heeft dit laten bouwen bovenop een heuvel met een fantastisch uitzicht. Ze heeft allemaal beelden uit Italië laten komen en heeft hier oa een zuilengalerijvangemaakt. Voor in de tuin, een plekmet het mooiste uitzicht heeft zij een beeld van de stervende Achilles geplaatst. In de tuin staat een marmeren badkuip en ik zie in gedachten Sissi al in dit bad zitten genieten van het uitzicht. Helaas heeft zij niet lang van dit paleis kunnen genieten. Ze verloor haar zoon en nadat hij was overleden zat ze veel op het ‘Balkon van de tranen‘ naar het uitzicht beneden haar te kijken, Natuurlijk diep in de rouw en heel erg verdrietig. Het balkon is een half ronde marmeren bank met een tafel in het midden. Het balkon zit aan het tuinterras en niet aan het paleis. Nadat ze vermoord werd in 1891 heeft keizer Wilhelm het paleis gekocht. Hij heeft het beeld van de stervende Achilles laten verplaatsen en heeft een beeld van de onaantastbare krijger Achilles op de plek van het romantische andere beeld geplaatst.
Op de terugweg zijn we in het kleine dorpje Perama gestopt bij een klein zaakje langs de weg. We wilden onder de parasol aan de andere kant van de weg gaan zitten, maar de eigenaar kwam direct naar buiten om ons binnen te vragen omdat het buiten te heet was. Hij runt samen met zijn vrouw deze zaak en ze hebben het helaas heel rustig. Hordes toeristen komen hier niet en het zijn over het algemeen de Grieken zelf die op zaterdagavond komen genieten van de verse vis en groenten die ze zelf verbouwen. Ook maakt de eigenaar dan muziek. Nadat we ons drinken hebben gekregen pakt hij een gitaar en gaat zingen en spelen voor ons. Hij vertelt dat hij in 1941 in het Achillion geboren is. Het was oorlog en toen hebben ze van het paleis een kraamkliniek gemaakt. Heel bijzonder als je kunt vertellen dat je daar geboren bent! Ook hier wordt er weer heel hartelijk afscheid van ons genomen. We krijgen een hand en als we met de scooter wegrijden roepen ze nog eens gedag. De kleine lokale taveernes kun je beter naar toe gaan dan de grote schreeuwende toeristenzaken. Het eten is echt zalig en de mensen zijnzo vriendelijk en geïnteresseerd in ons! Ik val in herhaling, ik weet het!
Hierna zijn we doorgereden naar Ipsos waar we eerst een glas verse geperste jus de orange nemen en wachten op de boot waarmee we gaan varen naar de ‘Blue Gaves'. De boot heeft een glazen bodem en je kunt dus zo naar de zeebodem kijken. Dit boottochtje duurt een uur en kost maar 5 euro! Griekenland duur? NEE DUS! We varen een heel stuk langs de kust en de kapitein vertelt van alles over de omgeving. Op de terugweg stoppen we bij een grot waar we in kunnen zwemmen. Aan de ene kant zwem je naar binnen en aan de andere kant via een nauwe spleet kun je eruit lopen. Je moet wel schuin lopen en je buik inhouden want anders kom je klem te zitten. Al dat lekkere Griekse eten van de laatste weken zorgt ervoor dat dit bijna gebeurt. In de grot zit een klein soort strandje van stenen en als we de bocht omgaan om eruit te lopen is het heel erg donker. Ik hoor een eng geluid, maar volgens Frans was het gewoon het water dat je hoort klotsen in de grot tegen de wand. Hmmm ik vind het toch een klein beetje griezelig, maar ik heb het toch maar gedaan!!!
Nu zijn we weer in het hotel. Ongelooflijk dat we nog maar drie dagen hier hebben. Er is nog zoveel meer te zien. We moeten nu dus echt keuzes gaan maken. Morgen waarschijnlijk een nieuwe poging om de de hoogste berg de ‘Pantokrator' op te rijden. Hopelijk is deze route beter dan de vorige en bereiken we dit keer wel de top.
Cape Drastis, Canal d'Amour & een schoonheidsbehandeling op Loga Sun Beach (Corfu)
Vandaag wordt het 44 graden, maar toen ik vanmorgen brood ging halen stond er al een aardige wind dus het voelt minder heet als de voorgaande dagen.
Onze buren zijn vanmorgen om half zeven vertrokken en dat was ook wel te horen. Dit waren dezelfde lui die alle lege flessen bier, wijn enz. voor de deur hadden laten staan. Toen we de kamer uitkwamen om naar het Noorden van het eiland te gaan stond Nicolleta daar. Ze vertelde dat de troep die ze die avond achter hadden gelaten nog niks was vergeleken met hoe ze de kamer hadden achtergelaten. We zijn mee naar binnen gelopen en het was echt dramatisch!!!! De koelkast had opengestaan dus de hele vriezer zat vol met ijs. Overal lege flessen wijn en blikken bier, alle extra dekens en het beddengoed op de grond, de oven aangekoekt met verbrand eten en een vieze smerige afwas. Gelukkig hadden ze wel en fooitje achter gelaten om de pijn te verzachten. Een verlepte roos stond er in het tipbakje op het aanrecht........ SCHANDALIG!!!!!!
Wij gingen op weg naar Cape Drastis en Loga Sun Beach. Onderweg kwamen we langs Canal d'Amour en we hebben even die afslag genomen om te kijken. Nou het was leuk gezien te hebben, maar zeker geen foto moment waard!
Dan maar door naar Cape Drastis. Na een hele lange steil aflopende zandweg waren we er. Wat een uitzicht en wat een mooi plekje. Jammer dat er teveel wind stond. Normaal heb je hier kristal helder water en kan je van de kliffen afduiken de zee in. Nu was het veel te gevaarlijk en zelfs de man die hier boten verhuurd, had zijn tent gesloten.
Loga Sun Beach stond goed aangegeven dit keer. Daar was een zandstorm aan de gang! Op dit strand kan je een soort van klei van de kliffen afbreken en als je het dan nat maakt en op jezelf smeert moet het heel goed voor je huid zijn. Uiteraard moest ik dat ook even proberen. Nadat het een half uurtje ingetrokken was ben ik mezelf afgaan spoelen in de zeer hoge golven, maar ik moet zeggen mijn huid voelt heel erg zacht aan. Ik heb wat stukken afgebroken en meegenomen zodat we het thuis ook nog een keer kunnen gebruiken.
De zee kwam inmiddels zover dat het hele strand onder de golven was. We zijn dus maarweer naar boven geklommen en hebben daar een cocktail besteld. Frans heeft hem uitgekozen en ik moet zeggen dat hij overheerlijk was met allemaal vers fruit erin.
Op de terugweg was er zo'n gestreste Griek die in een bocht ons ging inhalen. Pffff hij moest vol in zijn remmen en een halve meter naast me zag ik de auto glippen en hoorde piepende remmen! Kijk dan is het best weer even eng op een scooter hoor. Overal langs de weg staan ook van die herdenkingshuisjes voor mensen die omgekomen zijn tijdens een ongeluk.
Nu zit ik weer voor de kamer op de ‘schommelbank' en het stormt nu werkelijk heel hard! Nicolette heeft net alle bloempotten weggehaald en uit de wind gezet. Er komen luchtbedden, dolfijnen en rubberen banden uit het zwembad voorbij gevolgen. De bank schommelt vanzelf en de reisgids vloog ook weg..... Ik ben benieuwd wat voor weer we morgen hebben. Ze zeggen 8 graden lager.
Terwijl ik dit op internet plaats is er dichtbij een brand aan de gang. We horen de sirenes van de brandweerauto's. Door de harde wind is het een probleem om watervliegtuigjes op te laten stijgen. Door dezelfde wind kan de brand echt een probleem worden. We ruiken het en zien de rook. Het is zeer dichtbij. Hopelijk gaat het goed komen.
Venetiaans Kerkyra (Corfu)
Vandaag was een zeer luie dag voor ons. We hebben om 11 uur ontbeten en daarna zijn we nog even gaan liggen. Frans met de krant en ik met een boek. Rond drie uur werden we pas weer wakker. We nemen een duik in het zwembad waar het opvallend stil was. Het is dan ook weer abnormaal vandaag, morgen nog een dag 44 graden en dan gaat het iets minder warm worden. We drinken een glas ijskoud water en eten een stokbroodje kruidenboter en dan besluiten we toch nog even naar Kerkyra (hoofdstad) te gaan.
We parkeren de scooter bij de haven en gaan lopend naar de oude stad. De stad lijkt heel erg op Venetië alleen mis je het water en de gondeliers. Smalle straatjes en ook de bouwstijl is Italiaans. We gaan op zoek naar her kerkje Agios Spiridonas. Hier ligt de beschermheer van Corfu. Spiridon heeft ongeveer in het jaar 300 geleefd. Hij ligt in een zilveren kist. Boven de kist hangen allemaal zilveren kandelaars die mensen aan hem schenken. Deze man zal diverse wonderen voor Corfu hebben verricht. En nog steeds gelooft de bevolking dat hij dingen doet voor hun. Het is er dan ook vol met Grieken die de kist kussen en aaien. Eens per jaar in augustus halen ze hem uit de zilveren kist en leggen hem in een glazen kist. In deze kist wordt hij dan door de straten gedragen . De Griekse bevolking gaat dan op de straat liggen en de kist wordt over hun heen getild. De legende is dat als dit gebeurt je genezen bent van al je ziektes en kwalen. Het kerkje op zichzelf is al beeldschoon met mooie lampen en een hele mooie plafondversiering. Er was een doopplechtigheid bezig dus we zijn snel weg gegaan. Het was verboden om foto's te maken, maar ik kon het toch niet laten.....! Buiten halen we in een winkel nog 2 kaarsen die we aansteken.
We lopen terug naar de scooter en gaan op zoek naar de Britse begraafplaats. Alle straten zijn eenrichtingsverkeer dus het is een drama om aan de andere kant van de stad te komen. Na drie keer de weg gevraagd te hebben zijn we er dan eindelijk. Onze fles water is ontdooid en bijna leeg!
Als we de begraafplaats oplopen worden we welkom geheten door een oud Grieks echtpaar. We krijgen weer een hand en de man vertelt dat hij in het huis op de begraafplaats in 1926 geboren is. Hij onderhoudt de begraafplaats samen met zijn vrouw. Hij vertelt ons verhalen over de Engelsen die hier begraven zijn en ook dat mensen uit heel europa in het voorjaar hiernaar toe komen om te kijken naar de prachtige orchideeën die hier dan groeien. We hebben een rondje gelopen en iets in het gastboek achtergelaten. Het echtpaar schudt ons beide de hand en de vrouw pakt mijn hand met twee handen vast en bedankt ons voor onze komst! Het is gewoon ontroerend.
Terug in het hotel adviseert Vangelis mij een typisch Cofiotisch gerecht. Giouvetsi. Dit is rijst met kruiden, kaas en rundvlees. Ik ga het proberen. Vooraf maakt hij speciaal voor ons een soort van brood uit de oven bestreken met kruiden. Frans neemt het gerecht dat ik gisteren had. Hij gaat op zeker want 'wat de boer niet kent....' Ik ben dus eigenlijk een soort van proefkonijn. Niks mis mee overigens hoor!! Ik vermoed dat hij volgende keer ook Giouvetsi neemt want het was weer genieten wat ik voorgeschoteld kreeg!!!
Afionas, Makrades & James Bond Cafe in Pagi (Corfu)
Gisteravond kwam de zus van Vangelis, die boven ons woont, een doos met pas geboren kuikens laten zien. Ze waren een paar uur oud. Wat een schattige beestjes zeg. De zus is trouwens een geweldig lieve vrouw. Elke dag maken we een paar keer een praatje en zojuist kwam ze vragen of ze nog iets van de supermarkt kon meenemen voor ons. De buren naast ons hebben gisteravond op ‘onze schommelbank' gezeten en vanmorgen stond het nog vol met lege blikken bier en volle asbakken. Ze was het zonder mopperen aan het opruimen en schoonmaken. Toen we het er net over hadden zei ze dat dit nog niks was.... Ze maken heel wat rare en smerige dingen mee hier hoor en dan toch nog vriendelijk blijven!!!
Nadat we weer op het balkon ontbeten hebben gingen we met de scooter naar het Noorden van het eiland. Overbodig om te zeggen, maar het is nog steeds bloed en bloed heet. Na maandag gaat de temperatuur iets naar beneden. Pfff ik kan niet wachten. We wilden het Achillion (paleis van Sissi) vandaag bezoeken, maar het is te warm om daar te lopen.
Via het binnenland rijden we naar Makrades. Dit is een bergdorp waar heel veel bewoners gespecialiseerd zijn in het maken van streekproducten. Je kunt hier kruiden en allerlei soorten olijfproducten kopen. We hebben de scooter in de schaduw geparkeerd en zijn naar de lokale shops gelopen. Ik kreeg een uitgebreide uitleg over de cosmetische olijfolieproducten en heb gelijk maar twee cadeautjes gekocht om mee naar huis te nemen.
Een oud vrouwtje die voor haar huis, uitgestald op een oud houten tafeltje, olijfolie zit te verkopen wijst ons ongevraagd de weg naar het strand van Agios Georgios. We bedanken haar vriendelijk, maar voordat we daar gaan zwemmen gaan we eerst naar Afionas. Dit is het enige dorpje op Corfu met die kenmerkende blauw/witte huisjes. Omdat Corfu nooit in handen is geweest van de Turken, maar van de Venetianen zie je hier over het algemeen overal de Venetiaanse bouwstijl. Ook kom je veel Italianen tegen.
Onderweg zien we de mooiste vergezichten over de noordkust. Voordat we Afionas vinden moeten we wel even goed zoeken. Op een gegeven moment houdt de weg op en we moeten de scooter achterlaten. Lopend door de smalle straatjes van het dorp komen we langs de blauw/witte huisjes met de mooiste bloemen voor de deur. Bloempotten.. daar doen ze niet aan. De lege blikken van de olijfolie voldoen prima als bloempot en ik moet zeggen dat het hier wel wat heeft.
Boven in het dorp op het hoogste punt zit weer een zaak met een geweldig uitzicht. Hier nemen we een smoothie en een feta saganaki. Zittend met weer zoveel lekkers en een top uitzicht pakken we de Marco Polo reisgids en we zien dat in een nabijgelegen dorpje Pagi, de James Bond film ‘For you're eyes only' is opgenomen. We besluiten hier op de terugweg nadat we even de zee bij Agios Georgios ingedoken zijn even langs te rijden.
Na de weg naar het kleine dorp gevraagd te hebben zien we het cafe van Spiros liggen. We parkeren de scooter en gaan naar binnen. De eigenaar komt snel achter de bar vandaan om ons welkom te heten en de hand te schudden. Aan een van de tafels zit de plaatselijke Grieks Orthodoxe priester te genieten van zijn bakkie koffie. We moeten binnen komen zitten want daar is het koeler en we krijgen de fotoboeken van de filmopnames te zien. De man praat honderduit tegen ons en wij bestellen een frappe met roomijs (2,50 pp). Als we deze hebben gehad zet de eigenaar de film aan en laat ons de scene's zien die hier zijn opgenomen. Trots verteld hij dat zijn schoonvader in de deuropening van het cafe staat en alle figuranten zijn locals die hij ook kent. Als hij alles heeft laten zien vraagt hij of we een stuk home made lemon cake (1,50 pp) willen van hem. Hij trakteert ons! Natuurlijk zeggen we geen nee en het is ook leuk om dit te proeven. We krijgen geen cake, maar het lijkt meer een stuk taart. Het is overheerlijk en gemaakt van lemons uit eigen tuin. Ook komt hij met twee glazen ijskoud water voor ons aan. We schamen ons gewoon om 5 euro af te moeten rekenen en Frans geeft hem dan ook ruim fooi. Nadat we een stukje in het gastenboek hebben geschreven en de man hebben beloofd dit adres door te geven aan anderen uit het hotel gaan we aan de terugweg beginnen. De man schudt weer onze handen en bedankt ons uitgebreid dat we naar zijn zaak zijn gekomen. Hij zei dat hij trots is dat we naar hem komen. Eerlijk gezegd moeten wij trots zijn dat we zo hartelijk ontvangen worden.
In het hotel nemen we nog iets te drinken aan de bar en de kokkin beveelt ons een speciaal Grieks gerecht aan wat ze vandaag heeft gemaakt. We eten dus weer lekker hier. Ik ga het gerecht proberen en ben zeer benieuwd of het lekker is. Eigenlijk heb ik hier geen twijfels over.
Vangelis is op zeker blij dat we vanavond weer hier blijven. Gisteren vond hij het maar stil en ongezellig zonder ons. HAHAHA! Wat een mooie mensen hier!!!!