Eindelijk ging de reis naar Kreta als ‘Crete Reporter' dan toch beginnen. Vannacht om twee uur werden we opgehaald en naar Schiphol gebracht. We hadden al online ingecheckt dus alleen even de koffers afgeven, dachten we. Het begon al met de koffers wegen: de mijne woog 20.1 en die van Denise 19.9. We hadden geluk anders hadden we toch de koffers moeten openen en er iets uit moeten halen. Daarna de paspoort controle. Denise mocht zo doorlopen, maar ik werd apart geroepen. Er zat te veel metaal in mijn handbagage dus dat mens ging mijn hele tas leeghalen. Ze stond raar te kijken toen er twee zakken drop van een kilo uit kwamen met Delfts blauwe klompjes eraan en een I Love Holland koelkastmagneet erin. Tja, ik wilde een typisch Nederlands cadeautje meenemen en om nou een kilo kaas te geven....

We vlogen in ruim drie uur naar Heraklion. Denise sliep, maar aan de linkerkant zag ik de zon opkomen. Alle kleuren oranje en aan de andere kant besneeuwde bergtoppen. Wat een adembenemend gezicht! Na een rustige landing (dat vol in de remmen gaan vind ik alleen niet zo fijn) stond Minas op ons te wachten. We werden zeer hartelijk begroet en kregen een tas vol met informatie en vrijkaarten voor een jeep safari, Watercity, Cretaquarium en Lychnostatis Traditional Museum. Minos bracht ons met zijn auto naar Hersonissos en daar stond een hele mooie Chevrolet voor ons klaar, beschikbaar gesteld door Traffic Car. Minas reed voor ons uit naar hotel Sirens Beach in Malia en ik voelde me geweldig goed, rijdend in een auto over Kreta met de mooiste landschappen om ons heen.

In het hotel werden we welkom geheten door de manager. Toen hij mij de hand schudde zei ik: ‘'kalli mera' , hierop begon de man Grieks tegen mij te spreken wat ik uiteraard niet versta. Tien woorden en meer niet, nog niet! Ik heb Minas en de manager hun zakken drop overhandigd en uitgelegd dat dit typisch Nederlands snoepgoed is. We kregen wat te drinken aangeboden want na een half uur was onze kamer klaar. Denise en ik namen een cocktail bij de beachbar, uitkijkend over de mooie blauwe Griekse zee. Onze koffers werden naar de kamer gebracht en wat voor een kamer.... we hebben een villa-kamer beneden. Ons terras zit aan een tuin met de mooiste palmbomen! WOW!!!! We voelen ons wel VIP's hoor!

We zijn gaan lunchen op het terras van het hotel met de zee vlakbij. Hierna zijn we Malia ingegaan om de boel een beetje te verkennen. Oud Malia is werkelijk schattig! Er zitten hele leuke restaurantjes met tafels onder een dak van bloemen. Kleine straatjes en vriendelijke mensen. Een hele oude vrouw gekleed in het zwart zwaaide ons vriendelijk gedag en we kregen een grote glimlach. Natuurlijk heb je ook de grote toeristen zaken in het dorp beneden bij het strand, maar je kan zelf kiezen waar je wilt gaan eten of iets drinken.

Vijf jaar geleden heeft Denise een typisch Griekse blouse gekocht met olijven hierop geborduurd. Het oude vrouwtje van wie ze toen de blouse kocht had ons hart gestolen. Een lieve vrouw. De zaak zit in Malia en omdat de blouse van toen toch wel een maatje groter kan gaan we kijken of de winkel er nog zit. ‘Olivia Shop' aan het einde van de hoofdweg in Malia richting Sissi. Haar man stond achter de toonbank en toen we vertelde dat we voor zo'n zelfde blouse kwamen belde hij zijn vrouw die zich naar de winkel spoedde. De man ging ondertussen twee trossen druiven halen, een witte en een blauwe tros. Die waren voor ons, uit eigen tuin. Voor zover deze mensen ons hart nog niet hadden gestolen, was dit nu wel gebeurd. De vrouw kon zich ons ook nog herinneren en vroeg hoe het met mijn ouders ging. Helaas had ze zelf niet al te leuk nieuws. Zij was in 2009 haar zoon verloren. Haar kleinzoon van zeven was nu elke dag bij haar terwijl zijn moeder hard moet werken om de kost te verdienen. Zoveel leed en toch nog zo vriendelijk. Heel knap! Denise kocht een blouse en ik een shirt voor Frans. Denise kreeg een handgemaakt Grieks sjaaltje cadeau. Wat een lieve mensen zijn die Grieken toch. Dag 1 en we maken het alweer mee. De druiven liggen in de koelkast en we gaan zeker deze week nog terug voor een praatje!

We zijn vandaag in en rond Malia gebleven. Aan het eind van de dag zijn we naar het eilandje voor het mooie strand hier gezwommen. Op het eiland staat een heel klein wit kerkje. Daarna hebben plannen voor de hele week gemaakt, liggend op een bedje op het strand. Het is echt waar, maar we komen nu al dagen te kort. Vrijdag is de afspraak met de Burgemeester van Hersonissos en alle andere dagen zijn ook al vol gepland. We hebben acht volle dagen omdat we gunstige vliegtijden hebben, maar dat is echt te kort! Sommige vrijkaarten kunnen we niet eens gebruiken en we hebben een keuze moeten maken in het aanbod van wat er allemaal te doen is.

Twee tips:

Sissi

Sissi is een charmant gezellig toeristendorp. Een Grieks dorpje waar je nog warm word onthaald Vroeger was het een oud vissersdorp, maar de laatste jaren leeft men meer van het toerisme. De haven is er wel nog steeds, maar nu met daaromheen gezellige cafe's, bars en taveernes. Vooral in de avond ziet het er gezellig, sprookjesachtig en romantisch uit. Zeer zeker de moeite waard om een bezoekje te brengen!

Opgravingen paleis van Malia

Tussen Malia en Sissi ligt vlak aan zee het paleis van Malia. Althans de opgravingen hiervan. Het is het twee na grootste Minoïsche paleis op Kreta. Knossos is de grootste, maar waar de opgravingen van het paleis van Malia het meest verschillen van Knossos, is het feit dat het paleis van Malia niet is gereconstrueerd. Vrijwel alles aan ... het paleis is nog authentiek. Nog een voordeel: er lopen hier geen hordes toeristen dus je kunt alles op je gemak bekijken.

Dit paleis, waar volgens de mythe Sarpidon, de broer van Minos zetelde, werd het eerst gebouwd rond 1900 AD. De op dat moment al grote nederzetting, waarvan sommige delen rond het paleis afgeschermd zijn, werd op deze manier een paleis-stad. Dit Kretenzische bouwwerk had geen verdedigingsmuren en was gebouwd volgens een heel ingewikkeld patroon, het grondplan leek een labyrint. Het paleis werd door een aardbeving verwoest rond 1.700 jaar voor het begin van onze jaartelling. Het werd hierna direct weer opgebouwd. De resten die momenteel te bezoeken zijn, zijn voornamelijk overblijfselen van het laatste paleis.

Op het midden van het terrein is een expositieruimte te vinden, waar men van alles probeert uit te leggen over de opgravingen. Dit maakt een bezoekje aan het terrein vrij interessant. Ook is bij de entree een boekje te koop over de opgravingen. In dit boekje wordt alles over het paleis helder uitgelegd. Bij alle belangrijke punten zijn tevens bordjes geplaatst waardoor het oriënteren op het terrein eenvoudiger wordt.

Probeer je eens in te denken... Het dagelijkse leven van de Minoïers, de ceremonies en festiviteiten die op het grote binnenplein gehouden werden.