Zo, we zijn weer thuis! We zijn onze belofte nagekomen en hebben een beetje zon in onze koffers meegenomen! Ik zit nu op mijn eigen (niet schommel) bank in ochtendjas en met mijn fleece sokken aan.

Gisteren hebben we weinig gedaan. Het was ook weer 41 graden in de schaduw dus het enige waar we zin in hadden was naar het strand rijden voor een duik! Daarna een uurtje in het zwembad gelegen. Was lekker slim van mij want ik was dus gisteravond weer verbrand. Verder hebben we geslapen en zijn we 's avonds bij Vangelis gaan eten. We werden verwend met een heerlijke Griekse vleesschotel voor 2 personen. Na het eten hebben we een toetje genomen. Frans een heerlijke ijscoupe en ik Griekse yoghurt met honing. We ploften zowat uit elkaar!!! Uiteraard kwamen we niet weg na nog een (paar) drankjes aan de bar. Toen we wilden afrekenen moesten we wachten. We kregen een tas vol cadeaus mee. Twee cadeauverpakkingen Koum Kouats met flesjes drank en snoep erin. Een grote fles Ouzo en allebei een T-shirt. Zo lief! Vangelis belooft ons 's ochtends gedag te komen zeggen bij de bus en hij drukt ons op het hart dat als we ons verslapen hij ons naar het vliegveld brengt en dan drinken we met zijn drietjes nog een Frappe. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Frans zette de wekker en omdat ik toch bang was dat we ons versliepen deed ik dus geen oog dicht..

We zaten keurig om 06.00 uur klaar. Niet al te wakker, maar toch.....! Nicoletta had ook haar wekker gezet en kwam ons ook gedag zeggen. Na een knuffel van haar en drie zoenen van Vangelis gingen we dan toch echt naar het vliegveld. Met gemengde gevoelens dat wel! Ik wilde graag naar huis naar de kinderen en de hitte was ik ook goed zat, maar de mensen waren zo hartelijk dat we ze wel gaan missen!

Een grote chaos op het vliegveld(tje). Er is 1 landingsbaan en er gingen in de komende twee uur 16 vliegtuigen vertrekken. Toen we halverwege de rij stonden om in te checken kwam de hostess om ons naar buiten te sturen want we stonden in de weg voor de paspoortcontrole. Ja mooi niet dat wij ons weer naar buiten lieten sturen. Oke, wij mochten dan nog wel in de rij blijven, maar de ongeveer 40 achter ons moesten weg. Ook zij lieten zich niet wegsturen en het was wel sneu, maar kom op! Iedereen wilde gewoon naar binnen. Gelukkig was onze weegschaal voor de koffers kapot en konden we zo doorlopen. Ik vermoed dat we toch wel wat overgewicht hadden met al die flessen en brokken geneeskrachtig klei in onze koffers.

Bij de paspoortcontrole zaten drie Grieken die het druk hadden een vliegtuig vol met Russen te controleren en al hun paspoorten af te stempelen. Bij ons hokje stond dus gewoon niemand. Niet zo raar dat de rijen zo extreem lang waren dus.

Na een half uur vertraging kwam dan toch nog ons vliegtuig aan en we vlogen met 850 kilometer per uur en een buitentemperatuur van -45 graden terug naar Nederland. Van de film heb ik alleen het begin en einde meegekregen. Tussendoor waren mijn ogen even dicht! Na wat heen en weer geschud te zijn omdat we door de wolken heen moesten landen kwamen we met een harde knal op de grond! Pff dat zit er weer op. Dat landen zal ik nooit echt leuk gaan vinden!

Paps en mams stonden al te zwaaien achter het raam toen we op de koffers stonden te wachten en zij brachten ons met vier banden op grond veilig thuis. Lekker nog even een bakkie gedronken en de cadeautjes gegeven. Thanks! Xxx

Nu dus weer thuis. Voor de mensen zullen we toch wel weer een keer terug willen, maar twee keer naar dezelfde bestemming? Misschien een weekje in het voorjaar of misschien gaat Frans al snel als Ajax daar speelt.

We hebben weer een supervakantie achter de rug!! Echt weer een om op terug te kijken!!

We zullen zeker iedereen aanraden om naar Spyridoula te gaan want je moet die gastvrijheid eigenlijk zelf meemaken!

Vangelis, Nicoletta en familie SUPER bedankt voor alle goede zorgen en de gastvrijheid! Wij zullen dit nooit vergeten!