Gisteravond waren er aan allebei de kanten van ons hotel branden. Door de harde wind konden eerst de watervliegtuigen niet opstijgen, maar laten kamen ze toch elke keer over. Het dorpje Ipsos verderop zat volledig zonder stroom door de brand. Ook nu is er weer een brand en de brandweerwagens en de watervliegtuigen zijn weer volop bezig. De beloofde 8 graden koeler is niet hier. Het is helaas nog steeds ongeveer 40 graden.

Gisteravond hebben we met de zwager en schoonzus van Vangelis zitten praten. De zwager vertelde dat zijn vader een maand geleden was overleden. De medische hulp is hier dramatisch. Het behandelen van mensen die een scooter ongeluk hebben gehad zijn ze hier heel goed in, maar hartoperaties etc., bestralingen en chemotherapie enz. kunnen ze hier niet. Waarschijnlijk had de man in Nederland gewoon nog een kans gehad, maar hier ben je gewoon ten dode opgeschreven. Voordat je überhaupt opgenomen wordt dien je wel van tevoren alvast afgerekend te hebben. Artsen krijg je niet te spreken en uitleg over wat iemand mankeert kan je dus helemaal wel vergeten. Het enige dat je kunt doen als je hier echt ziek wordt is het vliegtuig nemen naar Athene en jezelf daar laten behandelen. Raar idee eigenlijk, wij zijn dan toch zeer bevoorrecht dat we in Nederland wonen met goede ziekenhuizen en zorgverzekeringen. We betalen hier wel vet voor, maar ik zal niet willen ruilen!

Vanmorgen zijn we naar het Achillion, het paleis van Keizerin Elisabeth, gereden. Sissi heeft dit laten bouwen bovenop een heuvel met een fantastisch uitzicht. Ze heeft allemaal beelden uit Italië laten komen en heeft hier oa een zuilengalerijvangemaakt. Voor in de tuin, een plekmet het mooiste uitzicht heeft zij een beeld van de stervende Achilles geplaatst. In de tuin staat een marmeren badkuip en ik zie in gedachten Sissi al in dit bad zitten genieten van het uitzicht. Helaas heeft zij niet lang van dit paleis kunnen genieten. Ze verloor haar zoon en nadat hij was overleden zat ze veel op het ‘Balkon van de tranen‘ naar het uitzicht beneden haar te kijken, Natuurlijk diep in de rouw en heel erg verdrietig. Het balkon is een half ronde marmeren bank met een tafel in het midden. Het balkon zit aan het tuinterras en niet aan het paleis. Nadat ze vermoord werd in 1891 heeft keizer Wilhelm het paleis gekocht. Hij heeft het beeld van de stervende Achilles laten verplaatsen en heeft een beeld van de onaantastbare krijger Achilles op de plek van het romantische andere beeld geplaatst.

Op de terugweg zijn we in het kleine dorpje Perama gestopt bij een klein zaakje langs de weg. We wilden onder de parasol aan de andere kant van de weg gaan zitten, maar de eigenaar kwam direct naar buiten om ons binnen te vragen omdat het buiten te heet was. Hij runt samen met zijn vrouw deze zaak en ze hebben het helaas heel rustig. Hordes toeristen komen hier niet en het zijn over het algemeen de Grieken zelf die op zaterdagavond komen genieten van de verse vis en groenten die ze zelf verbouwen. Ook maakt de eigenaar dan muziek. Nadat we ons drinken hebben gekregen pakt hij een gitaar en gaat zingen en spelen voor ons. Hij vertelt dat hij in 1941 in het Achillion geboren is. Het was oorlog en toen hebben ze van het paleis een kraamkliniek gemaakt. Heel bijzonder als je kunt vertellen dat je daar geboren bent! Ook hier wordt er weer heel hartelijk afscheid van ons genomen. We krijgen een hand en als we met de scooter wegrijden roepen ze nog eens gedag. De kleine lokale taveernes kun je beter naar toe gaan dan de grote schreeuwende toeristenzaken. Het eten is echt zalig en de mensen zijnzo vriendelijk en geïnteresseerd in ons! Ik val in herhaling, ik weet het!

Hierna zijn we doorgereden naar Ipsos waar we eerst een glas verse geperste jus de orange nemen en wachten op de boot waarmee we gaan varen naar de ‘Blue Gaves'. De boot heeft een glazen bodem en je kunt dus zo naar de zeebodem kijken. Dit boottochtje duurt een uur en kost maar 5 euro! Griekenland duur? NEE DUS! We varen een heel stuk langs de kust en de kapitein vertelt van alles over de omgeving. Op de terugweg stoppen we bij een grot waar we in kunnen zwemmen. Aan de ene kant zwem je naar binnen en aan de andere kant via een nauwe spleet kun je eruit lopen. Je moet wel schuin lopen en je buik inhouden want anders kom je klem te zitten. Al dat lekkere Griekse eten van de laatste weken zorgt ervoor dat dit bijna gebeurt. In de grot zit een klein soort strandje van stenen en als we de bocht omgaan om eruit te lopen is het heel erg donker. Ik hoor een eng geluid, maar volgens Frans was het gewoon het water dat je hoort klotsen in de grot tegen de wand. Hmmm ik vind het toch een klein beetje griezelig, maar ik heb het toch maar gedaan!!!

Nu zijn we weer in het hotel. Ongelooflijk dat we nog maar drie dagen hier hebben. Er is nog zoveel meer te zien. We moeten nu dus echt keuzes gaan maken. Morgen waarschijnlijk een nieuwe poging om de de hoogste berg de ‘Pantokrator' op te rijden. Hopelijk is deze route beter dan de vorige en bereiken we dit keer wel de top.