Vandaag was een zeer luie dag voor ons. We hebben om 11 uur ontbeten en daarna zijn we nog even gaan liggen. Frans met de krant en ik met een boek. Rond drie uur werden we pas weer wakker. We nemen een duik in het zwembad waar het opvallend stil was. Het is dan ook weer abnormaal vandaag, morgen nog een dag 44 graden en dan gaat het iets minder warm worden. We drinken een glas ijskoud water en eten een stokbroodje kruidenboter en dan besluiten we toch nog even naar Kerkyra (hoofdstad) te gaan.

We parkeren de scooter bij de haven en gaan lopend naar de oude stad. De stad lijkt heel erg op Venetië alleen mis je het water en de gondeliers. Smalle straatjes en ook de bouwstijl is Italiaans. We gaan op zoek naar her kerkje Agios Spiridonas. Hier ligt de beschermheer van Corfu. Spiridon heeft ongeveer in het jaar 300 geleefd. Hij ligt in een zilveren kist. Boven de kist hangen allemaal zilveren kandelaars die mensen aan hem schenken. Deze man zal diverse wonderen voor Corfu hebben verricht. En nog steeds gelooft de bevolking dat hij dingen doet voor hun. Het is er dan ook vol met Grieken die de kist kussen en aaien. Eens per jaar in augustus halen ze hem uit de zilveren kist en leggen hem in een glazen kist. In deze kist wordt hij dan door de straten gedragen . De Griekse bevolking gaat dan op de straat liggen en de kist wordt over hun heen getild. De legende is dat als dit gebeurt je genezen bent van al je ziektes en kwalen. Het kerkje op zichzelf is al beeldschoon met mooie lampen en een hele mooie plafondversiering. Er was een doopplechtigheid bezig dus we zijn snel weg gegaan. Het was verboden om foto's te maken, maar ik kon het toch niet laten.....! Buiten halen we in een winkel nog 2 kaarsen die we aansteken.

We lopen terug naar de scooter en gaan op zoek naar de Britse begraafplaats. Alle straten zijn eenrichtingsverkeer dus het is een drama om aan de andere kant van de stad te komen. Na drie keer de weg gevraagd te hebben zijn we er dan eindelijk. Onze fles water is ontdooid en bijna leeg!

Als we de begraafplaats oplopen worden we welkom geheten door een oud Grieks echtpaar. We krijgen weer een hand en de man vertelt dat hij in het huis op de begraafplaats in 1926 geboren is. Hij onderhoudt de begraafplaats samen met zijn vrouw. Hij vertelt ons verhalen over de Engelsen die hier begraven zijn en ook dat mensen uit heel europa in het voorjaar hiernaar toe komen om te kijken naar de prachtige orchideeën die hier dan groeien. We hebben een rondje gelopen en iets in het gastboek achtergelaten. Het echtpaar schudt ons beide de hand en de vrouw pakt mijn hand met twee handen vast en bedankt ons voor onze komst! Het is gewoon ontroerend.

Terug in het hotel adviseert Vangelis mij een typisch Cofiotisch gerecht. Giouvetsi. Dit is rijst met kruiden, kaas en rundvlees. Ik ga het proberen. Vooraf maakt hij speciaal voor ons een soort van brood uit de oven bestreken met kruiden. Frans neemt het gerecht dat ik gisteren had. Hij gaat op zeker want 'wat de boer niet kent....' Ik ben dus eigenlijk een soort van proefkonijn. Niks mis mee overigens hoor!! Ik vermoed dat hij volgende keer ook Giouvetsi neemt want het was weer genieten wat ik voorgeschoteld kreeg!!!